8 Μαρτίου: Γυναίκα & Νερό
H 8η Μαρτίου, διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών ή αλλιώς παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, αποτελεί ημέρα τιμής για όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία, καθώς και για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικά βήματα προς τη διασφάλιση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, δυστυχώς οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η άνιση μεταχείρισή τους όσον αφορά τη διαδικασία περισυλλογής του νερού στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και η υποεκπροσώπησή τους στις δομές λήψης αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Καθημερινά, γυναίκες σε όλο τον κόσμο προκειμένου να εξασφαλίσουν νερό για πόση, μαγείρεμα και καθαριότητα στις οικογένειές τους, αφιερώνουν συνολικά 200.000.000 ώρες, κουβαλώντας βαριά φορτία νερού. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, το βάρος της εύρεσης και μεταφοράς νερού στις οικογένειές τους, το επωμίζονται κατά κύριο λόγο οι γυναίκες και μάλιστα, η δυσκολία εύρεσης μη μολυσμένου νερού αναγκάζει τα κορίτσια να εγκαταλείψουν πολύ νωρίς το σχολείο για να ασχοληθούν με αυτό. Την ίδια στιγμή, τα αγόρια απολαμβάνουν εύκολη πρόσβαση στην εκπαίδευση και οι άνδρες δραστηριοποιούνται στους τομείς της τεχνολογίας και της μηχανολογίας.
Παρόλα αυτά, η μεγάλη ενασχόληση των γυναικών με την περισυλλογή και χρήση του νερού, έχει συμβάλει στην απόκτηση εξαιρετικά πολύτιμης γνώσης σχετικά με τη διαθεσιμότητα, την προσβασιμότητα, τη διαχείριση και την αποθήκευση του νερού (την οποία και μεταφέρουν από γενιά σε γενιά). Η γνώση αυτή εάν αξιοποιούταν θα συνέβαλε καθοριστικά στη βελτίωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Αντ’ αυτού, συχνά περιφρονείται ή και χλευάζεται από τους άνδρες εμπλεκόμενους στην πολιτική και την επιστήμη, και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό των γυναικών από τη λήψη αποφάσεων στον τομέα των υδάτινων πόρων, της άρδευσης και των προγραμμάτων καθαρισμού του νερού. Άλλα εμπόδια της συμμετοχής της γυναίκας στην ανάπτυξη και διαχείριση των υδάτινων πόρων και γενικά του περιβάλλοντος είναι η παράδοση, η νομοθεσία περί κληρονομιάς η οποία μεροληπτεί σε βάρος των γυναικών (οι γυναίκες λαμβάνουν το μισό της γης που κληρονομούν ή καθόλου), η ανεπαρκής εκπαίδευση, η έλλειψη παροχής χρηματοδότησης δραστηριοτήτων σε γυναίκες κ.ά.
Tα τελευταία χρόνια, γίνονται αξιόλογες προσπάθειες προώθησης των δικαιωμάτων των γυναικών και της συμμετοχής τους σε θέσεις λήψης κομβικών αποφάσεων, οι οποίες όμως δεν είναι αρκετές. Όσο έχουν τη στήριξη της πολιτείας αλλά και μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι γυναίκες μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτης και να αποτελέσουν σημαντική ζωογόνο δύναμη στη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην προφανή εκτεταμένη γνώση τους αλλά και στη σπουδαία ικανότητά τους να συνεργάζονται μεταξύ τους, στη γυναικεία φύση και την ευαισθησία τους για την οικογένεια, το σύνολο και εν τέλει το περιβάλλον.
Πηγές: